Αισχύλεια 2025
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ
Ελευσίνα, ΙΡΙΣ, 1-28 Σεπτεμβρίου 2025
SYMBOLS III
ΕΝΤΡΟΠΙΑ
Τέχνη και Εντροπία
Η έννοια της εντροπίας, όπως ορίζεται στη θερμοδυναμική, αναφέρεται στην ποσοτικοποίηση της αταξίας. Θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως το «μέτρο της αβεβαιότητας» ενός συστήματος. Σύμφωνα με τον Ιλιά Πριγκόζιν, η μεγιστοποίηση της εντροπίας συνδέεται με την εμφάνιση δομών και τάξης σε μη ισορροπημένα συστήματα. Τα ανοιχτά συστήματα που βρίσκονται μακριά από την ισορροπία, υπό συνθήκες μέγιστης εντροπίας, μπορούν να παραγάγουν νέες μορφές οργάνωσης, δομής και τάξης.
Η εικαστική δημιουργία λειτουργεί ως μορφή υψηλής εντροπίας, αφού εμπεριέχει τη διαρκή δυνατότητα αποσταθεροποίησης, διάσπασης και ανασύνθεσης: η τάξη δεν προηγείται του χάους, αλλά αναδύεται από αυτό, ως προσωρινή μορφή ισορροπίας στο όριο της αποδιοργάνωσης. Αν, επομένως, αντιληφθούμε την τέχνη εν γένει ως ένα σύστημα εντροπικής αναπλαισίωσης (entropic reframing), που ενσωματώνει το χάος ως δομικό συστατικό, τότε κάθε καλλιτεχνική πράξη λειτουργεί ως αλγόριθμος αταξίας που παράγει εμπειρίες επαναστατικού αναστοχασμού. Έτσι, η τέχνη καθίσταται μοντέλο αντίληψης της κοσμικής τάξης μέσω ενός μηχανισμού προσομοίωσης χαοτικής δυναμικής και οι παραλήπτες διαπαιδαγωγούνται στην κριτική διαχείριση της αστάθειας.
Υπό αυτό το πρίσμα, η εντροπία δεν είναι εχθρός της τέχνης, αλλά το υπόστρωμα από το οποίο αντλεί τη δύναμή της: μπορεί να ενσαρκωθεί στα σημεία της έντασης ενός δωρικού κίονα ή στη μορφή ενός ταύρου σε στάση δυναμικής ηρεμίας ή στα εκουσίως ανολοκλήρωτα έργα (non finito) των Σκλάβων του Μιχαήλ Αγγέλου, δηλαδή σε κάθε καλλιτεχνική στρατηγική που υπογραμμίζει τη συσσωρευμένη ισχύ και το συγκρατημένο πάθος. Εκεί όπου η ενέργεια δεν διαχέεται, αλλά συμπυκνώνεται πριν την ακμή της έκρηξης, στα ζωντανά σύμβολα της τάξης ως προσωρινής καταστολής της διάσπασης.
Η εντροπία αποτελεί την κοινή θεματική, υπό την οποία κορυφαίοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν τις προτάσεις τους στην εικαστική έκθεση που λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο των Αισχυλείων 2025.
Ο Επιμελητής
Παναγιώτης Πάγκαλος
Art and Entropy
The concept of entropy, as defined in thermodynamics, refers to the quantification of disorder. We could define it as the “measure of uncertainty” of a system. According to Ilya Prigozhin, the maximization of entropy is associated with the emergence of structures and order in non-equilibrium systems. Open systems that are far from equilibrium, under conditions of maximum entropy, can produce new forms of organization, structure, and order.
Visual creation functions as a form of high entropy, since it contains the constant possibility of destabilization, disintegration and recomposition: order does not precede chaos, but emerges from it, as a temporary form of equilibrium on the verge of disorganization. If, therefore, we perceive art in general as a system of entropic reframing, which incorporates chaos as a structural component, then every artistic act functions as an algorithm of disorder that produces experiences of revolutionary reflection. Thus, art becomes a model of perception of cosmic order through a mechanism of simulation of chaotic dynamics and recipients are educated in the critical management of instability.
In this light, entropy is not the enemy of art, but the substrate from which it draws its power: it can be embodied in the points of tension of a Doric column or in the figure of a bull in a pose of dynamic calm or in the intentionally unfinished works (non finito) of Michelangelo's Slaves, that is, in any artistic strategy that emphasizes accumulated power and restrained passion. Where energy is not dissipated, but is condensed before the peak of the explosion, in the living symbols of order as a temporary suppression of disintegration.
Entropy is the common theme, under which leading artists present their proposals in the visual exhibition taking place in the context of Aeschylia 2025.
The Curator
Panagiotis Pangalos
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
TSOCLIS - το καμένο σπίρτο
Το καμένο σπίρτο (1972, Παρίσι) εκτέθηκε για πρώτη φορά στην Γκαλερί Αλέξανδρος Ιόλας. Από τότε έχει παρουσιαστεί πολλές φορές σε διάφορες εκθέσεις και τόπους, με στόχο να προβληθεί από τον δημιουργό η κρυφή δύναμη του ασήμαντου και του περιφρονητέου στοιχείου. Θεωρείται ένα από τα κορυφαία έργα της σύγχρονης τέχνης για τη διαχρονικότητα και την αμεσότητά του.
------------------------------------------------------------------------------------------------
SYMBOLS ΙΙΙ - ΕΝΤΡΟΠΙΑ
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ
Η εικαστική δημιουργία λειτουργεί ως μορφή υψηλής εντροπίας, αφού εμπεριέχει τη διαρκή δυνατότητα αποσταθεροποίησης, διάσπασης και ανασύνθεσης: η τάξη δεν προηγείται του χάους, αλλά αναδύεται από αυτό, ως προσωρινή μορφή ισορροπίας στο όριο της αποδιοργάνωσης. Αν, επομένως, αντιληφθούμε την τέχνη εν γένει ως ένα σύστημα εντροπικής αναπλαισίωσης (entropic reframing), που ενσωματώνει το χάος ως δομικό συστατικό, τότε κάθε καλλιτεχνική πράξη λειτουργεί ως αλγόριθμος αταξίας που παράγει εμπειρίες επαναστατικού αναστοχασμού. Έτσι, η τέχνη καθίσταται μοντέλο αντίληψης της κοσμικής τάξης μέσω ενός μηχανισμού προσομοίωσης χαοτικής δυναμικής και οι παραλήπτες διαπαιδαγωγούνται στην κριτική διαχείριση της αστάθειας.
Υπό αυτό το πρίσμα, η εντροπία δεν είναι εχθρός της τέχνης, αλλά το υπόστρωμα από το οποίο αντλεί τη δύναμή της: μπορεί να ενσαρκωθεί στα σημεία της έντασης ενός δωρικού κίονα ή στη μορφή ενός ταύρου σε στάση δυναμικής ηρεμίας ή στα εκουσίως ανολοκλήρωτα έργα (non finito) των Σκλάβων του Μιχαήλ Αγγέλου, δηλαδή σε κάθε καλλιτεχνική στρατηγική που υπογραμμίζει τη συσσωρευμένη ισχύ και το συγκρατημένο πάθος. Εκεί όπου η ενέργεια δεν διαχέεται, αλλά συμπυκνώνεται πριν την ακμή της έκρηξης, στα ζωντανά σύμβολα της τάξης ως προσωρινής καταστολής της διάσπασης.
Η εντροπία αποτελεί την κοινή θεματική, υπό την οποία κορυφαίοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν τις προτάσεις τους στην εικαστική έκθεση που λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο των επετειακών πεντηκοστών Αισχυλείων 2025.
Συμμετέχουν οι: Άγγελος Αντωνόπουλος. Ιωσήφ Αραμπατζής. Ζήσης Κοτιώνης. Μιχάλης Μανουσάκης, Κώστας Ντάφλος, Άρτεμις Ποταμιάνου, Ανδρέας Σιτορέγκο, Ερμιόνη Συρογιαννοπούλου, Παναγιώτης Τανιμανίδης, Κωνσταντίνος Τηλιγάδης, Τζώρτζια Τουλιάτου, Ερατώ Χατζησάββα, Τζίμης Χύτας.
Επιμέλεια εκθέσεων: Παναγιώτης Πάγκαλος
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΕΩΝ: 01-28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2025
Εγκαίνια, Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου, 20:00
ΧΩΡΟΣ: ΙΡΙΣ, ΕΛΕΥΣΙΝΑ
Ώρες λειτουργίας εκθέσεων: Καθημερινά και Σαββατοκύριακα 17:00 – 21.00
Ημέρες μη λειτουργίας των εκθέσεων: 10/9, 12/9, 15/9, 21/9, 26/9
PRESS RELEASE
TSOCLIS - the burnt match
The burnt match (1972, Paris) was first exhibited at the Alexandros Iolas Gallery. Since then, it has been presented many times in various exhibitions and venues, aiming to highlight the hidden power of the insignificant and contemptible element by the creator. It is considered one of the top works of contemporary art for its timelessness and immediacy.
SYMBOLS III - ENTROPY
GROUP EXHIBITION OF ART
Artistic creation functions as a form of high entropy, since it contains the constant possibility of destabilization, disintegration and recomposition: order does not precede chaos, but emerges from it, as a temporary form of equilibrium on the verge of disorganization. If, therefore, we perceive art in general as a system of entropic reframing, which incorporates chaos as a structural component, then every artistic act functions as an algorithm of disorder that produces experiences of revolutionary reflection. Thus, art becomes a model of perception of cosmic order through a mechanism of simulation of chaotic dynamics and the recipients are educated in the critical management of instability.
In this light, entropy is not the enemy of art, but the substrate from which it draws its power: it can be embodied in the points of tension of a Doric column or in the figure of a bull in a pose of dynamic calm or in the intentionally unfinished works (non finito) of Michelangelo's Slaves, that is, in any artistic strategy that emphasizes accumulated power and restrained passion. Where energy is not dissipated, but is condensed before the peak of the explosion, in the living symbols of order as a temporary suppression of disintegration.
Entropy is the common theme, under which leading artists present their proposals in the visual exhibition taking place in the context of the fiftieth anniversary of Aeschylia 2025.
Participating artists: Angelos Antonopoulos. Joseph Arabatzis. Zisis Kotionis. Michalis Manousakis, Kostas Daflos, Artemis Potamianou, Andreas Sitorego, Ermioni Syrogiannopoulou, Panagiotis Tanimanidis, Konstantinos Tiligadis, Georgia Touliatou, Erato Hatzisavva, Tzimis Hytas.
Exhibition curator: Panagiotis Pangalos
EXHIBITION DURATION: 01-28 SEPTEMBER 2025
Opening, Monday 1 September, 20:00
VENUE: IRIS, ELEFSINA
Exhibition opening hours: Daily and weekends 17:00 – 21.00
Exhibition closed days: 10/9, 12/9, 15/9, 21/9, 26/9
